این کارشناس تبشیری که معروف به خطاهای علمی و الهیاتی است، در برنامه‌ای در یکی از شبکه های ماهواره ای مسیحی فارسی زبان، تاریخ جنگ های صلیبی را چنین بیان کرد: “جنگ های صلیبی پس از تسلط ترک های سلجوقی بر اورشلیم رخ داد و دلیل اصلی آن ممانعت حاکمان سلجوقی از ورود مسیحیان به اماکن متبرکه شان در اورشلیم بوده است.”
او در تحریفی آشکار بیان کرد: “جنگ های صلیبی میان مسیحیان و مسلمانان نبوده و بلکه جنگ میان اروپائیان و ترک های سلجوقی بوده است.”
اینکه شخصی دارای تالیفات در حوزه تاریخ کلیسا چطور و با چه انگیزه ای به ارائه این نظر نادرست می پردازد و جنگ های 200 ساله میان مسیحیان و مسلمانان را به یک جنگ ناسیونالسیتی بین ترک ها و اروپاییان تقلیل می دهد، خود بحث جداگانه و مفصلی را می طلبد.
اما در خصوص واقعیت تاریخی جنگ های صلیبی می توان گفت درست است که این جنگ ها پس از سرکار آمدن ترک های سلجوقی به وجود آمده و حتی برخی کارشناسان ممانعت حاکمان سلجوقی از زیارت مسیحیان در اورشلیم را دلیلی برای آغاز جنگ های صلیبی ذکر کرده اند ولی اینکه گفته شود تنها دلیل همین بوده و اساسا این جنگ های طولانی مدت که با قتل عام مسلمانان همراه بوده دعوای قومیتی بین ترک ها و ارو پاییان بوده است به نوعی تحریف تاریخ محسوب شده و نشان از کم سوادی گوینده آن دارد.
اصطلاح جنگ های صلیبی به لشکرکشی های اروپای غربی به رهبری پاپ و کلیسای کاتولیک در فاصله 1096م تا 1291م، به مشرق زمین و جهان اسلام اطلاق می شود که میان پیروان دو دین بزرگ و قدرتمند و در محدوده جغرافیای بسیار وسیع واقع شد.
این جنگ ها با توجه به زمینه های مهمی که داشت با سخنرانی پاپ در همایش کلرمونت در فرانسه که ندای آغاز جنگ علیه مسلمانان را سر داد، آغاز شد و حدود دویست سال نیز طول کشید. علل گوناگون مذهبی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و… را میتوان زمینه ساز وقوع این جنگها دانست. آزادسازی کلیسای قیامت و اماکن مقدس مسیحیان، نظیر بیت المقدس از تصرف مسلمانان؛ عفو گناهان به عنوان ثواب شرکت در جنگهای صلیبی؛ عشق رسیدن به بهشت شرق؛ خطبه پاپ اوربانوس دوم در مجمع کلرمون و اعلان جهاد مذهبی؛ پیشتازی ترکان سلجوقی و تضعیف امپراطوری بیزانس؛ افزایش حس جاه طلبی در شهرهای تجاری ایتالیا جهت گسترش قدرت تجاری؛ ازدیاد جمعیت؛ خشکسالی؛ عدم تقسیم عادلانه زمین؛ گسترش قدرت فئودالها و ملاّکین در اروپا و غیره دلایلی است کارشناسان مختلف در خصوص آغاز جنگ های صلیبی بیان کرده اند.
مورخان این جنگ ها را به هشت دوره تقسیم می کنند که مهم ترین و اثر گذارترین آن، اولین حمله صلیبی ها بود که در نتیجه آن، بیت المقدس به تصرف مسیحیان در آمد. بیت المقدس 83 سال در تصرف مسیحیان باقی ماند، تا این این که صلاح الدین ایوبی با جمع آوری و سازماندهی نیروهای مسلمان، توانست آن جا را باز پس گیرد. اما این پایان جنگ نبود، بلکه صلیبیان تا سال 1291 جنگ هایی را بر جهان اسلام تحمیل کردند ولی هرگز موفق نشدند سرزمین قدس را از مسلمانان باز پس گیرند.
گفتنی است بسیاری معتقدند در سال 1291 تنها وقفه ای در جنگ میان مسیحیان و مسلمانان ایجاد شد، اما هرگز این جنگ پایان نیافت بلکه حتی تا امروز نیز ادامه داشته و حمله به بوسنی و هرزگوین، لبنان، فلسطین، عراق و افغانستان نیز در راستای هدف صلیبی ها برای نابودی مسلمانان و غارت اموال آن ها بوده است.
