به گزارش پایگاه خبری مفاز، پرده تعصب که از چشم آدمی کنار رود، شیرینی انصاف و نیل به حقیقت خود را نمایان می نماید. انسان متعصب نه تنها خود بلکه اطرافیانش را به رنجش در می آورد. مصیبت زمانی است که شخص متعصب در جایگاه عالم دینی و هدایتگر گروهی از افراد باشد، در این صورت است که باید منتظر فاجعه ای در مقیاس همان گروه بود. غربی های به ظاهر متمدن امروزی، دیروزی سراسر تعصب را تجربه کرده اند.
تعصبی نابجا آن هم در مورد شخصیت عظیم الشان پیامبر اسلام (ص)، گرچه امروزه کمی غشای تاریک اندیشی از پس چشمانشان کنار رفته و با مطالعه دقیق زندگانی آن وجود نازنین اظهارات مثبتی نسبت به ایشان به سخن می رانند. باورنکردنی این است که الهیدانان مسیحی از بارزترین این متعصبان بوده اند.
فرانسوا ولتر از نویسندگان نامدار فرانسوی است که بر علیه تعصبات گذشته‌گان اروپایی خود طغیان کرد و بر خلاف رویه موجود، مطالبی در باب اسلام و رسول گرامیش نگاشته که اطلاع از آنها می تواند لذت بخش باشد.
او در مورد روایات غلط رایج در مورد حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) می گوید: «من و خانم شاتله(همسر ولتر) از تعصب احمقانه مسیحیان شکست خورده و مورخان بی مایه ای که واقعیت های تاریخ را دگرگون کرده و ناروایی های بسیار به محمد(ص) نسبت داده اند، سخت برآشفتیم.»(۱)
وی در ادامه و برای بهسازی دیدگاه غربیان در مورد دین خاتم النبیین(صلی الله علیه و آله) می نویسد: «دین محمد(صلی الله علیه و آله) دینی است معقول و جدی و پاک و دوستدار بشریت. معقول است، زیرا هرگز به جنون شرک گرفتار انگشت و برای خدا همدست و همانند نساخت و اصول خود را بر پایه اسراری متناقض و دور از عقل استوار نکرد. جدی است، زیرا قمار و شراب و وسایل لهو و العب را حرام دانست و به جای آنها پنج نوبت نماز در روز تعیین نمود. پاک است، زیرا تعداد بی حد و حصر زنانی را که بر بستر فرمانروایان آسیا می آرمیدند به چهار زن محدود کرد. دوستدار بشریت است، زیرا زکات و کمک به هم نوع را از سفر حج واجب تر شمرد. اینها همه نشانه های حقیقت اسلام است. فضیلت همزیستی را نیز بر آنها بیفزایید»(۲)
فرانسوا ولتر برتری دیگر اسلام بر مسیحیت را در نگاه صحیح به حضرت عیسی و مریم مقدس(علیهما السلام) می داند: «دینی که محمد آورد بی گمان از مسیحیت برتر بود. در آیین او هرگز یک مرد یهودی (حضرت عیسی) را به خدایی نگرفتند، و یک زن یهودی (حضرت مریم) را مادر خدا نپنداشتند و یهودیان دیگر را مورد نفرت و کینه خویش قرار ندادند. در آیین او هرگز به کفر جنون آمیز مسیحیان دچار نگشتند و یک خدا را سه خدا و سه خدا را یک خدا ندانستند. در آیین او هرگز خدای خود را به زیر دندان ها خرد نکردند(۳)… ایمان به خدای یگانه، تنها اصل بزرگ آیین محمد بود.»(۴)
ولتر با بیان جملات زیر نشان می دهد که از تاریخ اسلام و مسیحیت هم ناآگاه نیست و برتری مسلمانان را هم به خواننده خاطر نشان می کند: «در دوران توحش و نادانی، پس از سقوط امپراطوری روم، مسیحیان همه چیز را، مانند هیئت، شیمی، طب، ریاضیات و غیره، از مسلمانان آموختند و از همان قرون اولیه هجری ناگزیر شدند برای گرفتن علوم متداوله آن روزگار به سوی آنان روی آورند. دین اسلام وجود خود را به کشور گشایی ها و جوانمردی های بنیانگذارانش مدیون است. در صورتی که مسیحیان به یاری شمشیر و تل آتش، آیین خود را به دیگران تحمیل می کنند… پروردگارا! کاش همه ملت های اروپا روش ترکان مسلمان را سرمشق قرار می دادند.»(۵)
آری! غیر از این انتظاری از کسی که به مطالعه زندگی پیامبر(صلی الله علیه و آله) بدون در نظر گرفتن فضای مصموم زمانه اش بپردازد، نیست.
پی نوشت:
اسلام از نظر ولتر، جواد حدیدی، چاپ پنجم ۱۳۷۴، ص ۸۹
همان، ۲۴۵٫
اشاره به مراسم عشای ربانی دارد که در آن مسیحیان کمی نان و شراب می خوردند و معتقدند این نان و شراب به گوشت و خون مسیح تبدیل می شود؛ فلذا ولتر از این عمل به خوردن خدا تعبیر می کند. تغییر نان و شراب به گوشت و خون مسیح را “تبدل جوهری” می گویند.
همان، ۱۹۳٫
همان. ۸۷٫
