به گزارش پایگاه خبری مفاز، دارما در آیین بودا دو معنای اصلی دارد. یکی به معنای آموزه های بودا که به روشنگری هدایت میکنند (قوانین عمومی طبیعت) و دیگری عوامل سازنده و مؤلفههای جهان مادی (خواص عناصر).
آنچه در غرب، آیین بودا نامیده می شود، پیشتر در هند و شرق، «بودا ـ دارما» نامیده می شود. این اصطلاح به معنای «مسیر بیداری» است. روز دارما، روز یادبود شروع تعالیم بوداست، بودا کمی پس از روشنگری سعی کرد مریدان سابقش را بیابد و تجربیاتش را با آنها در میان بگذارد. این رویداد را میتوان به آغاز شکل گیری آیین بودا تعبیر کرد و روز دارما را به همین مناسبت جشن میگیرند.
واژه دارما را مي توان به «حقيقت» ترجمه كرد كه در مورد راهي به كار مي رود كه به سوي روشنگري است. اين واژه همچنين براي اطلاق به قانون و نظام گيتي از نظر مادي، معنوي و اخلاقي به كار مي رود. اولين تدريس بودا به پنج شاگرد اصلي خود به «نخستين گردش چرخ دارما» شهرت دارد.
در دوران باستان زماني كه آيين بودا ظهور كرد، هشتمين ماه قمري در تقويم سنتي هندي را روز دارما نامگذاري كردند. در اين زمان بودا و راهب ها و راهبه هاي وي سبك زندگي خود را كه چون عشاير همواره در سفر بودند ترك كرده و تا زماني كه فصل باد و باران تمام شود در يك مكان مشخص ساكن مي شدند و از اين زمان براي مديتيشن و تعمق استفاده مي كردند.
در پايان اين زمان آنها سفر خود را در پيش مي گرفتند و آموزش هاي بودا را به علاقمندان ارائه مي كردند.
بودائيان امروز روز دارما را فرصتي براي ابراز قدرداني خود نسبت به بودا و ديگر آموزگاران روشنگري مي دانند كه دانش خود را با ديگران سهيم شدند. روز دارما بر اساس آموزه هاي متون مقدس بوديست جشن گرفته مي شود و به عنوان فرصتي براي تعمق درباره محتواي اين متون مقدس در نظر گرفته مي شود.
