به گزارش پایگاه خبری مفاز ، تاکنون گزارش‌ها، مستند‌ها و شواهد متعددی درباره ترورها، بمب‌گذاری‌ها، مزدوری برای دشمنان کشور و جاسوسی برای آن‌ها، زندان‌ها و شکنجه‌های غیرانسانی، … منافقین منتشر و ارائه شده است. با وجود این، موضوع مهمی که درباره این گروهک تروریستی تا حد زیادی از نظر‌ها دور مانده، اتفاق‌هایی است که درون دیوار‌های بلند اشرف چه در عراق و چه در آلبانی گذشته و می‌گذرد؛ هنوز اطلاعات دقیق و کاملی درباره زندگی منافقین در سه دهه آوارگی وجود ندارد؛ اینکه آن‌ها تحت چه قوانینی زندگی می‌کنند؟ چگونه تامین مالی می‌شوند؟ و…
یکی از مهم‌ترین موضوع‌هایی که بررسی‌های جسته و گریخته‌ای درباره آن وجود دارد، موضوع تامین مالی این گروهک تروریستی است که تاکنون بارها میزبان سخنران‌های با دستمزد‌های بالایی از کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر! به‌ویژه آمریکا بوده است.
یکی از اصلی‌ترین راه‌های تامین بودجه و البته گرفتن اعضای جدید برای گروهک تروریستی منافقین قاچاق است: قاچاق انسان، دارو و مواد مخدر.
فرقه‌ای با منابع مالی نامشخص
منابع مالی گروهک تروریستی منافقین یکی از وجوه تاریک متعدد این گروهک است؛ این گروهک دهه‌هاست که مدعی تامین منابع مالی خود از سوی آنچه هواداران خود می‌خواند، است؛ این ادعا در برهه‌های زمانی مختلف به شکل‌های گوناگونی از سوی سرکردگان منافقین مطرح شده است.
رسانه آلبانیایی argjiroja در گزارشی با عنوان نامشخص بودن منابع تامین مالی گروهک تروریستی منافقین، آورده است که اردوگاه مانزا در فضایی به وسعت ۳۸ تا ۴۰ هکتار دارای ۱۲۷ ساختمان است؛ براساس این گزارش، آمریکا برای استقرار منافقین در مانزا ۲۰ میلیون دلار به آژانس پناهندگان سازمان ملل جهت کمک به انتقال منافقین به آلبانی، کمک کرده بود.
اگرچه نمی‌توان به ادعای آمریکا درباره قطع کمک مالی به منافقین درپی اقدام پلیس آلبانی در مانزا به ظن ارتکاب جرایم جنایی اعتماد کرد، اما این ادعا، پرسش مهمی را بار دیگر برجسته کرد: تامین‌کنندگان مالی منافقین چه کسانی هستند؟
موضوع منبع مالی نامشخص منافقین به حدی پرسش‌برانگیز است که امریکن اینترپرایز در مارس ۲۰۲۳ (اسفند ۱۴۰۱) با انتشار گزارشی به وضعیت نامشخص مالی این گروهک پرداخته است.
بررسی منابع مالی گروهک تروریستی منافقین، برخی از حامیان مالی آن را آشکار می‌کند، اگرچه همچنان بخش بزرگی از تامین‌کنندگان مالی منافقین زیر سایه می‌مانند:
روش‌های غیرقانونی و کوتاه‌مدت منافقین برای تامین جزیی نیاز‌ها عبارتند از:
– اخاذی از خانواده اعضای منافقین
– فروش اطلاعات محرمانه به کشورها
سرقت از فروشگاه‌های زنجیره‌ای غربی و حتی دانشگاه‌ها
روش‌های غیرقانونی اما اصلی تامین مالی برای منافقین عبارتند از:
موسسه‌های خیریه: یکی از نخستین راهکار‌های منافقین برای درآمدزایی قابل توجه، تاسیس به‌اصطلاح انجمن‌های خیریه با ادعای کمک به کودکان بی‌بضاعت و خانواده آن‌ها بود
نمونه‌های متعددی از این موسسه‌های ظاهرا خیریه برای کمک مالی به منافقین ایجاد شد.
نفت عراق:
مریم سنجابی، یکی از اعضای سابق گروهک تروریستی منافقین گفته که براساس توافق‌هایی که در سال ۱۹۸۷ بین منافقین و مقام‌های بعث عراق منعقد شد، توافق شد علاوه‌بر تسلیحات، درآمد‌های حاصل از فروش روزانه ۵۰ هزار بشکه نفت به منافقین اختصاص پیدا کند؛ در سال ۱۹۹۵ و پس از حمله حزب بعث عراق به کویت و تحریم این کشور، منافقین نفت عراق را به بازار‌های خارجی قاچاق می‌کرد و با پولشویی این منابع را به عراق بازمی‌گرداند یا در اروپا هزینه می‌کرد.
عتیقه‌جات:
مسعود خدابنده، مسئول سابق تیم حفاظتی منافقین، سال ۲۰۱۸ در مصاحبه‌ای با خبرگزاری اردنی البوابه یکی از راه‌های پنهانی که از طریق آن به تامین مالی این گروهک کمک می‌شد، افشا کرد؛ او گفت که طلا و دیگر کالا‌های با ارزش در بازار‌های سیاه به فروش می‌رسید؛ درآمد حاصل از این معاملات پس از آن در حساب‌های خارجی مرتبط با منافقین قرار می‌گرفت و برای تامین اعتبار عملیات آن‌ها استفاده می‌شد.
قاچاق مواد مخدر: یکی از منابع درآمدی گروه‌های تروریستی قاچاق مواد مخدر و سلاح در سراسر جهان است؛ منافقین نیز بخشی از منابع خود را از این طریق تامین می‌کنند؛ براساس گزارشی که بنیاد ضدتبهکاری انگلیس از دستگیری این گروه ارائه کرده، این گروه در پرونده قاچاق محموله ۵۰۰ کیلویی هروئین به کشور اوکراین نقش داشته است.
فعالیت‌های جاسوسی و خرابکارانه: پس از کنفرانس‌های مطبوعاتی منافقین در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳، منافقین که به علت پیشینه تروریستی علیه نیرو‌های آمریکایی، در فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا بودند، مورد حمایت سیاسی این کشور قرار گرفت؛ عناصر منافقین در ازای جاسوسی و عملیات در ایران، مبالغ قابل‌توجهی از سرویس‌های خارجی دریافت می‌کردند؛ پس از انتقال این گروهک به آلبانی، سرویس‌های غربی، تجهیزاتی را برای عملیات سایبری این گروهک در اختیار آن‌ها قرار دادند. در حال حاضر بخشی از درآمد‌های منافقین از طریق چنین عملیات‌هایی به دست می‌آید.
منافقین و قاچاق انسان
قاچاق انسان به‌عنوان شکل جدیدی از برده‌داری در دنیای مدرن در سطح بین‌المللی یک اقدام مجرمانه و منفور است؛ این نوع قاچاق پس از قاچاق اسلحه و مواد مخدر سومین تجارت غیرقانونی دنیا به شمار می‌رود.
گروهک تروریستی منافقین که در سال‌های اخیر تلاش و هزینه زیادی برای معرفی خود به‌عنوان آنچه یک گروه صلح‌طلب می‌خواند، انجام داده، از طریق بازی با کلمات از این اقدام غیرانسانی به‌عنوان عملیاتی برای آزادسازی نیرو یاد می‌کند!
قاچاق انسان از سوی منافقین، صنعتی شرم‌آور به قدمت چهار دهه است؛ صنعت تروریستی که به رقم خوردن جنایت‌های متعددی علیه مردم و کشور ایران منجر شد.
این صنعت برای منافقین تا جایی اهمیت داشت که برای سازمان‌دهی دقیق آن در سال ۱۳۶۴ در شهر سلیمانیه عراق مرکزی را با نام جزی تاسیس کردند و قاچاقچیان حرفه‌ای را از گروهک‌های تروریستی منطقه به خدمت خود درآوردند تا بتوانند تجارت غیرقانونی خود را تقویت کنند.
رشد این صنعت غیرانسانی و سود آن به حدی وسوسه‌برانگیز بود که صدام را به همکاری با منافقین در این زمینه سوق داد؛ در نتیجه این صنعت با ایجاد پایگاه‌های دیگری به کمک سازمان اطلاعات و امنیت صدام در بغداد تاسیس کرد.
صنعت قاچاق در گروهک تروریستی منافقین در زمینه‌های قاچاق انسان و مواد مخدر همچنان جریان دارد و یکی از اقدام‌های این فرقه است.
نگاهی به گزارش‌های رسانه‌های آلبانیایی نشان‌دهنده تداوم روند یادشده است؛ سالانه تعدادی از منافقین به دلیل ارتکاب جرایمی مانند قاچاق انسان و مواد مخدر دستگیر می‌شوند.
ابعاد مختلف قاچاق انسان از سوی منافقین
قاچاق انسان برای گروهک تروریستی منافقین فقط راهی برای کسب درآمد نیست؛ آن‌ها از این جنایت برای تحقق اهداف مختلف استفاده کرده و می‌کنند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:
قاچاق اعضا به عراق و اروپا در سال‌های نخست آوارگی
قاچاق کودکان اعضای منافقین از عراق به اروپا و آمریکا: با در نظر داشتن این واقعیت که ۲۰ درصد از قربانیان قاچاق انسان در هر سال کودکان هستند، باید گفت که یکی از جنایت‌های منافقین همین قاچاق کودکان با والدین منافق از عراق به اروپا و آمریکا در دهه ۱۳۶۰ است.
منافقین فقط در سال ۱۳۶۹ بیش از ۸۰۰ کودک بین شیرخوارگی تا ۱۳ سال را با مدارک جعلی برای فرزندخواندگی و دور کردن آن‌ها از والدین منافقشان به اروپا و آمریکا قاچاق کردند؛ این موضوع از ۲ وجه دیگر نیز قابل بررسی است: همکاری احتمالی کشور‌های اروپایی با فرآیند قاچاق انسان از سوی منافقین و حرفه‌ای بودن قاچاقچی‌های منافق در فریب دادن احتمالی کشور‌های یاد شده.
در سال‌های اخیر برخی از این کودکان که اکنون بزرگسالانی آواره هستند، روایت خود را از قربانی شدنشان بیان کرده‌اند.
قاچاق کودک سرباز‌ها از غرب به عراق: گروهک تروریستی منافقین در اواخر دهه ۱۳۷۰ اقدام به بازگرداندن کودکان منتقل شده از کشور‌های غربی به عراق کرد تا به زعم خود نیروی مورد نیازش را تامین کند.
بسیاری از این کودکان برخلاف میل خود تا سال‌ها در اردوگاه اشرف در عراق محبوس بودند و اکنون نیز به‌عنوان افرادی بزرگسال پشت دیوار‌های اردوگاه مانزا در آلبانی گرفتار هستند.
قاچاق برخی جوانان جویای کار از ترکیه و دبی به عراق: جذب نیرو برای گروهک تروریستی و بدنام منافقین در دهه‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ به چالشی جدی برای فرقه نفاق تبدیل شد؛ از این رو فریب و اغفال جوانان آسیب‌پذیر در کشور‌های مختلف در دستور کار قرار گرفت.
جوانان یادشده عمدتا با وعده زندگی و اشتغال در اروپا اغفال شده و در نهایت سر از اشرف در عراق در می‌آوردند.
قاچاق افراد ربوده شده در مرز‌های ایران: یکی از عجیب‌ترین ابعاد جنایت قاچاق انسان از سوی منافقین، ربودن افرادی بود که برای انجام امور خاص خود در مناطق مرزی کشور حضور می‌یافتند؛ منافقین با استخدام شکارچیان و پرداخت پول به آن‌ها، این افراد را ربوده و به اردوگاه خود منتقل می‌کردند.
قاچاق اعضا در آلبانی و اروپا
چهار دهه فعالیت در صنعت غیرانسانی قاچاق انسان از منافقین قاچاقچیانی حرفه‌ای ساخته است؛ آن‌ها همچنان به قاچاق اعضای خود به‌ویژه اعضای بریده و جداشده در سراسر اروپا مشغول هستند.
گروهک تروریستی منافقین اکنون به قاچاق انسان به‌عنوان اقدامی جهت تامین نیرو به‌ویژه از میان پناهجویان می‌نگرد و در این زمینه فعال است؛ چراکه اعضای فعلی این گروهک افراد پیر و فرسوده‌ای هستند که دلیل حضورشان در این فرقه نداشتن جایی برای رفتن است؛ آن‌ها محکوم به مرگ در دیوار‌های اردوگاه هستند.
حمایت آمریکا؛ دلیل تداوم صنعت قاچاق از سوی منافقین
رسانه آلبانیایی گازتا ایمپکت پیشتر از دستگیری ۲ عضو ارشد منافقین مقیم اردوگاه مانزا در شهر دورس از سوی پلیس آلبانی به اتهام قاچاق انسان و مواد مخدر خبر داد و اعلام کرد که این افراد با مداخله دیپلمات‌های آمریکایی مستقر در تیرانا در امور سیستم قضایی آلبانی جهت بستن پرونده قاچاق مواد مخدر و انسان از سوی منافقین، آزاد شدند.
گزارش در ادامه تصریح کرده است که این اقدام به‌عنوان انگیزه‌ای جهت ادامه تجارت سودآور قاچاق انسان برای منافقین عمل کرده است.
در گزارش گزتا ایمپکت آمده است که عملیات قاچاق انسان و مواد مخدر از سوی منافقین سال‌هاست که در خاک یونان در جریان است و نگرانی‌های جدی از استفاده از افراد قاچاق شده برای انجام عملیات تروریستی در این کشور و دیگر کشور‌های اتحادیه اروپا وجود دارد.
منافقین و قاچاق دارو
گروهک تروریستی منافقین در قاچاق دارو از آلمان و ایتالیا فعالیت دارد.
براساس اطلاعات و تحقیقات انجام شده، بخش عمده‌ای از ساکنان اردوگاه مانزا دچار بیماری‌هایی مانند آلزایمر، پوکی استخوان شدید، دیابت، انواع سرطان، مشکلات سیستم گوارشی، مشکلات قلبی و فشار خون هستند.
ضمن اینکه شمار زیادی از اعضای این گروهک دچار ناتوانی‌های جسمی و ذهنی شده‌اند و نیازمند دارو‌های خاصی هستند که باید از آمریکا، انگلیس، آلمان، ایتالیا و هند وارد شود.
در گزارش این رسانه آلبانیایی آمده است که دارو‌های مورد نیاز اعضای سالخورده این گروهک بدون اطلاع دولت آلبانی تهیه و به این کشور قاچاق می‌شود؛ دلیل این امر، ممنوعیت ورود برخی از دارو‌ها به آلبانی است.
در ادامه با اشاره به اینکه منافقین بارها ثابت کرده‌اند که به هر طریقی به اقدام‌های تروریستی و غیرقانونی خود ادامه می‌دهند، آورده است: تاریخ این موضوع را ثابت کرده است که آن‌ها به اقدام‌های خود ادامه خواهند داد؛ همان‌طور که چند سال پیش با جدا کردن بچه‌ها از اعضای این فرقه، از آن‌ها در اروپا به‌عنوان بچه‌های یتیم برای پولشویی استفاده می‌کردند، حالا دارو‌های خود را به بهانه حمایت از اهالی روستا‌های اطراف اردوگاه قاچاق می‌کنند.
در عین حال، خبرگزاری ایتالیایی LaRedazione در گزارشی با عنوان مهاجرت واکسن‌ها از دریا به قاچاق واکسن به آلبانی اشاره کرد؛ در ۲۳ مه ۲۰۲۱ (۲ خرداد ۱۴۰۰) خبر دستگیری ۲ عضو منافقین در جریان قاچاق واکسن به آلبانی از سوی گارد ساحلی ایتالیا منتشر شد.
این‌ها فقط بخشی از زنجیره قاچاق دارو و البته مواد مخدر از سوی گروهک تروریستی منافقین در آلبانی است.
منافقین نه فقط دارو، بلکه تجهیزات را نیز قاچاق می‌کنند؛ آن‌ها حتی برای کسب سود دست به قاچاق مواد مخدر می‌زنند.
