به گزارش پایگاه خبری مفاز، کتاب «نماز و نیایش در دین یهودی»، نوشته‌ی حسین علی جعفری و سهیل دادفر هفت فصل را شامل میشود. مؤلفان در فصل اول کتاب به معنای لغوی واژه‌ی نماز و اهمیت و کیفیت این فعل عبادی نزد یهودیان پرداخته‌اند. در فصل دوم شرحی درباره‌ی چگونگی نماز نزد چند تن از پیامبران الهی بیان شده است. شما در فصل سوم مطالبی درباره‌ی شریعت یهود، تاریخ گسترش آن و فرقه‌های مختلف یهودیت می‌خوانید.
فصل چهارم این کتاب نیز به متون مقدس یهودی از جمله عهد عتیق یا تنخ، تلمود و منابع احکام یهودیت اختصاص دارد. در فصل پنجم درباره‌ی اهمیت و وجوب نماز در این دیانت الهی، آداب لازم پیش از اقامه‌ی نماز، پوشش یهودیان هنگام عبادت و اهمیت روز شنبه یا شبات نزد یهودیان مطالبی بیان میشود. همچنین در این فصل اجزای نماز در این دین به‌تفصیل برشمرده میشود.
مؤلفان در فصل ششم این کتاب به‌سراغ اعیاد و مناسبت‌های مهم تقویم یهودی از جمله یوم کیپور، عید سوکوت، عید حنوکا و موعد پوریم، و همچنین لزوم عبادت مؤمنان در این ایام رفته‌اند. فصل پایانی این کتاب با نگاهی به کتاب الهدایه الی فرائض‌القلوب، یکی از پرخواننده‌ترین کتاب‌های دینی قرن یازدهم، نوشته‌ی عارف یهودی، بحیا ابن پاقودا اندلسی، نوشته شده است و به اهمیت حضور قلب و خشوع مؤمنانه حین عبادت اشاره دارد.
کتاب نماز و نیایش در دین یهودی مناسب چه کسانی است؟
اگر به الهیات، ادیان و مناسک علاقه دارید، این کتاب اطلاعات خوبی درباره‌ی شریعت یهود به شما می‌دهد.
با نویسندگان کتاب نماز و نیایش در دین یهودی آشنا شویم
حسین علی‌جعفری و سهیل دادفر، مؤلفان کتاب نماز و نیایش در دین یهودی و از نویسندگان و پژوهشگران برجسته‌ی کشورمان، به نگارش آثار دیگری در زمینه‌ی الهیات و خودشناسی پرداخته‌اند. کتاب‌هایی از جمله: «منکرات در رابطه با خالق، منکرات در رابطه با خود، منکرات در رابطه با اجتماع، معروفات در رابطه با خالق، معروفات در رابطه با خود و معروفات در رابطه با اجتماع».
در بخشی از کتاب نماز و نیایش در دین یهودی می‌خوانیم
طبق تلمود نماز از دستورات تورات است: یهوه خدای خود را دوست بدارید و او را به تمامی دل و به تمامی جان خود خدمت نمایید. در تفسیر این آیه از تورات گفته‌اند: چه خدمتی است که با قلب انجام میشود؟ مصداق خدمت با قلب، عبادت و نماز است. بنابراین، به نمازها آدوناه شبا-لو می‌گویند؛ یعنی خدمتی که با قلب انجام میشود.
ابن‌میمون گفته است که تورات عبادت را دستور داده، ولی به اوقات و تعداد نمازها اشاره نکرده است. تلمود دو دلیل آورده است که چرا نمازهای اصلی سه عدد هستند:
1. هر نمازی در برابر یکی از اعمال قربانی در کنار معبد سلیمان وضع شد: پیشکش صبح، بعد از ظهر و سوزاندن آن در غروب.
2. طبق سخن ربی خوزه ب. هانینا، هر یک از پدران تاریخ یهود یک نماز تأسیس کردند: ابراهیم نماز صبح را، اسحاق نماز عصر را و یعقوب نماز مغرب را.
این سخن را نقل قول‌هایی که حاکی از نماز این بزرگان در این اوقات است تقویت می‌کند. به‌هر حال، حتی طبق این نظر نیز زمان‌های دقیق این نمازها و حتی مفهوم نماز “موصاف” هنوز مبتنی بر ترتیب و زمان قربانی‌هاست.
حضرت داوود در مزامیر می‌گوید: شامگاهان، صبح و عصر نیایش و ندبه می‌کنم و او صدای مرا خواهد شنید. 56 همچنین در کتاب دانیال است که: … پنجره‌های اتاق او به طرف اورشلیم باز می‌شد. او روزی سه مرتبه بر روی زانوهای خود زانو می‌زد و نماز می‌گزارد و به شکرگزاری خدایش به خاطر آنچه در حق او کرده بود، می‌پرداخت.
در یهودیت ارتدکس، هلاخا (احکام یهودی) مردان یهودی را ملزم می‌سازد تا روزی سه مرتبه و در روز شنبه و روزهای مقدس یهودی چهار مرتبه نماز بخوانند و در یوم کیپور باید پنج مرتبه نماز خوانده شود.
فهرست مطالب کتاب:
مقدمه
معنای لغوی نماز
نمازِ پیامبران
یهودیت
متون مقدس یهودی
نماز در یهودیت
اعیاد یهود
رعایت حدود، واجبات، نماز و روزه در وظایف قلب‌ها
منابع
