به گزارش پایگاه خبری مفاز، جنبش های اجتماعی ایران در دوره قاجار سرانجام به انقلاب مشروطه در سال ۱۲۵۸ هـ انجامید. قانونی اساسی آن به توشیح مظفرالدین شاه رسید. این قانون دستاوردهای مهمی با خود داشت از جمله آن موضوع «برابری» بود که در قانون به روشنی مطرح شده بود. اصل برابری در زندگی اجتماعی ایرانیان کلیمی تأثیر عمیقی نهاد و آنان را با دیگر هموطنان خود از نظر حقوقی برابر کرد.
امری که تا پیش از این تاریخ سابقه نداشت. به این ترتیب آنان موفق شدند عزیزالله سلیمانی را به عنوان نماینده خود به مجلس اول روانه کنند. اما برخی موانع که هنوز در راه کامل شدن قانون اساسی وجود داشت، سلیمانی را ناچار به استعفا کرد و دفاع از حقوق کلیمیان به عهده آیت الله بهبهانی قرار گرفت.
کلیمیان ایران در راه تقویت مشروطه اقدام به تشکیل «انجمن» کردند و انجمن آنان در کنار «انجمن آذربایجانیها»، «انجمن مستوفیان» و «انجمن طلاب» به حمایت از مشروطه پرداخت.
