آقای صادق شیرازی که در حال حاضر خود و جریان شیرازی ها را تنها نماینده اسلام راستین در جهان می داند، بدون در نظر گرفتن بسیاری از ملاحظات عصر و دوره کنونی، عمده فعالیت خویش را بر محور افزایش تعصبات مذهبی، افزایش تنش و درگیری بین شیعه و سنی، ترویج ناسیونالیسم در بین کشورهای اسلامی، تاکید بر اسلام “عربی،ایرانی” در مقابل اسلام ناب و … استوار کرده است.
از این رو شاهدیم که عناصر و عوامل این جریان، به کرات در تریبون های علنی بر موضوعاتی چون لعن و سب بزرگان اهل سنت، از خلفا و برخی صحابه گرفته تا برخی از امهات مومنین و … تاکید کرده و نظیر این موضوعات را از برنامه های اصلی خود بر می شمرند.
آقای شیرازی در مکتوبات خود قائل به وحدت اسلامی هست اما در گفتار و رفتار هیچ اعتقادی به این موضوع ندارد که مستندات فراوانی بر این امر وجود دارد که یکی از آنها بیان شد. از این گونه تناقضات در رفتار و گفتار این شخص زیاد است که قضاوت را به خواننده وا می گذاریم.
