به گزارش پایگاه خبری مفاز، رهبران فرقه ها و گروه هايی که از روند بازسازی فکری استفاده مي نمايند با جذب و تحت کنترل در آوردن افراد موجب آسيب رساندن به آنان ميشوند. برخی اوقات اين عمل، مجاب سازی تحميلی يا نفوذ فوق العاده ذهنی نيز خوانده مي شود تا از مجاب سازی های روزمره توسط دوستان، خانواده، و ساير نفوذ های معمولی در زندگی ما، که شامل رسانه ها و تبليغات هم ميشود، تفکيک گردد.
کليد موفقيت رهبران فرقه ها، برای مورد سوء استفاده و تحت کنترل قرار دادن افراد، در ناآگاه نگاه داشتن آنان نهفته است؛ و اين که سوژه همواره به طور خاص نسبت به سير تغييراتی که در خدمت تأمين منافع ديگری و به ضرر خود او در جريان است غافل نگاه داشته شود. نتيجه معمول روند بازسازی فکری آن است که يک شخص يا گروه صاحب کنترلی تقريبا نامحدود بر روی سوژه مربوطه برای دوره های متفاوت زمانی مي گردد.
وقتی گروه های فرقه ای آشکارا از اين سطح از نفوذ غير متعارف استفاده می نمايند، ناظران بی اطلاع اغلب از درک نحوه کارکرد درونی گروه باز ميمانند. آنها متعجب ميشوند که چگونه يک فرد منطقی اساسا مي تواند در چنين موضوعی درگير شود.
در سال های اخير، به دليل معطوف شدن توجه رسانه ها به اعمال گروه های خاصی، جهان به نوعی نسبت به پديده بازسازی فکری آگاه تر شده است، ولی اغلب مردم هنوز نمی دانند که چگونه با چنين وضعيتی از نفوذ فوق العاده بر روی افراد مقابله نمايند.
واژه های متعددی برای توضيح اين روند، شامل شست و شوی مغزی، بازسازی فکری، مجاب سازی تحميلی، کنترل ذهنی، برنامه های هماهنگ شده نفوذ تحميلی، کنترل رفتاری، و مجاب سازی استثماری به کار گرفته شده است.
نمونه های تاريخی مغزشويی
در تاريخ از دير باز نمونه های فراوانی وجود داشته است که با سوء استفاده از ايدئولوژی های مختلف، شست و شوی مغزی صورت گرفته است. تنها در شصت سال اخير، جهان نمونه های بسياری را ديده است که چگونه احساسات انسان ميتواند تحت شرايط خاصی بسادگی مورد سوء استفاده قرار گيرد. اما جالب اينست که اورول Orwell شايد اولين کسی بود که توجه کرد که استفاده از کلام، و نه نيروی تحميل فيزيکی، کليد سوء استفاده ذهنی است.
در واقع، شواهد فزاينده ای در دانش رفتاری روشن ساخت که يک برادر بزرگ (Brother Big) که لبخند بر لب دارد، قدرت بيشتری برای اعمال نفوذ بر فکر و تصميم گيری يک فرد دارد، تا اينکه به تهديد آشکار او بپردازد. اين اصل مطلبی است که اورول در خصوص قهرمان مغزشويی خود، در پايان کتاب “او عاشق برادر بزرگ بود” مطرح کرده و بسياری از مسائل امروز را پيش بينی کرده است.
افراد خود به جستجوی فرقه نمي روند
بحث غلطی که در خصوص کسانی که به فرقه ها مي پيوندند مطرح مي شود اينست که اين افراد خود در جستجوی فرقه ها هستند. کسانی که در پی توجيه کار فرقه ها هستند ادعا ميکنند که مردم خودشان به دنبال گروه معينی که نهايتا به آن مي پيوندند مي گردند.
يک فرقه ميتواند به صور مختلف تعريف شود، ولی برای تشريح فرقه های عصر حاضر، لازم است به روند حرکت، و نه مقطع معينی، فکر کرده و به زندگی در يک فرقه به صورت يک پروسه نگاه کنيم. عمل پيوستن به يک فرقه در نتيجه يک روند اتفاق می افتد که توسط يک عضو قديمی تر فرقه به جريان در می آيد. عملکرد فرقه ها نشان ميدهد که عضو گيری با تبليغ همراه با معاشرت برای پذيرش زندگی تحت شرايط گروه صورت مي پذيرد.
اين شرايط البته به کندی آشکار مي شوند، و افرادی که جذب شده اند در بدو ورود نمي دانند که به کجا مي روند. چگونه اينها مي توانند جوينده عاقبت معينی باشند در حالی که در خصوص طرح نهايی و محتوای گروهی که به آن مي پيوندند بی اطلاع هستند.
کسانی که مي گويند اعضای فرقه ها به انتخاب خودشان وارد فرقه شده اند تمايل دارند تنها به وجوه سطحی و گزيده فرقه ها نظر بيفکنند و ادعا نمايند که اعضا خودشان بدنبال گروه خاصی که در گير آن ميشوند به جستجو پرداخته اند. اين افراد از مطالعه عملکردها، قدرت مجاب سازی، و روش های اعمال نفوذ روانی به کار گرفته شده توسط فرقه ها غافل مانده اند.
اعضای فرقه ها از ابتدا عموما بدنبال يافتن امکانی برای انجام دادن کاری مفيد برای خودشان و بشريت بوده اند. هيچ کدام از آنها به دنبال فرقه معينی که به آن پيوستند نبودند و علاقه ای نداشتند که تمام عمر متعلق به يک گروه باشند. بلکه، برای پيوستن به گروه اغفال شده و تحت فشار قرار گرفته بودند و قبل از اينکه بدانند چه شده است خود را در تور گروه گرفتار يافته اند و به آرامی از گذشته و خانواده خود بريده، و تماما وابسته به گروه گرديده اند.
پی نوشت:
مارگارت تالرسینگر – فرقه ها در میان ما
