به گزارش پایگاه خبری مفاز، «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ(صف/8) مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا -گرچه کافران را ناخوش افتد- نور خود را کامل خواهد گردانید.»
از اولین روزهای بعثت پیامبرخدا(صلی الله علیه وآله) جریان باطل در تکاپو برای ضدیت و براندازی جامعه اسلامی بوده اند و از هر حربه ای برای مقابله با جبهه حق استفاده نموده اند و در این راستا حربه های فرهنگی از موثرترین راهکارهای جبهه باطل در مقابل حق بوده است.
در جنگ احد شایعه شهادت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) باعث پراکندگی نیروهای مسلمانان شد. بعد از رحلت پیامبرخدا(صلی الله علیه و آله) این برنامه ها ادامه پیدا کرد تا در جنگ صفین با استفاده از جهل لشکریان امیرالمؤمنین(علیه السلام) به واسطه بر نیزه کردن قرآن، پیروزی قطعی، تبدیل به شکستی تلخ برای لشکر اسلام شد.
امروز هم جریان های معارض حکومت اسلامی، بیش از پیش از حربه های فرهنگی برای مقابله با نظام اسلامی استفاده می کنند و دنبال اثرگذاری از این طریق هستند. یکی از جریاناتی که در اغتشاش های اخیر ماهیت پلید و ضد نظام خود را نشان داد، جریانی تندور در فرقه صوفیه گنابادی بودند. در این میان نقش افرادی همچون مصطفی آزمایش شیخ مأذون خارج نشین این فرقه و محمد اسماعیل صلاحی که مدعی قطبیت این فرقه بعد از دکتر نورعلی تابنده است، بسیار پر رنگ و چشم گیر است.
در چند روز اخیر از جانب یک کانال تلگرامی که وابسته به جریان تندرو فرقه صوفیه گنابادی است، اطلاعیه ای که دربردارنده اتهام های سخیفی به نظام اسلامی بود، منتشر گردید. این جریان تندرو در این اطلاعیه نظام جمهوری اسلامی را به قتل عام و سرکوب گسترده مردم ایران متهم می کند. در حالی که نه تنها قتل و عامی از طرف نیروهای امنیتی صورت نگرفته بلکه نیروهای امنیتی و بسیج در همین اغتشاشات تاکنون شهدای زیادی را تقدیم ایران اسلامی نموده است. در این اغتشاش ها تعداد شهدای نیروهای انتظامی و بسیجی، قطعاً از تعداد کشته سازی های که توسط اغتشاش گران برای سرپا نگه داشتن این فتنه صورت گرفته، بسیار بیشتر است.
در بندی دیگر از این اطلاعیه عبارت «این حکومت یک رژیم غاصب و کودک کش است» آمده است که در این عبارت دو نکته قابل تامل است.
آیا این حکومت، غاصب است؟
از دیدگاه سیاسی شیعی این نظام اسلامی دارای مشروعیت است؛ چراکه از منظر شیعه ولایت اصیل، تعلق به خداوند متعال دارد که به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) و بعد از او به ائمه معصومین(علیهم السلام) تفویض شده است.« إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَهُمْ رَاکِعُونَ(مائده/ 55)ولىّ شما، تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‌اند: همان کسانى که نماز برپا مى‌دارند و در حال رکوع زکات مى‌دهند.»
در عصر غیبت کبری نیز جامعه اسلامی به حال خود رها گذاشته نشده است و در توقیعی از وجود مقدس امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) این ولایت به عالمان دینی داده شده است و او حجت الهی به حساب آمده است«وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَهُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاهِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّهُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ(1) اما در رویدادهای زمانه به راویان حدیث ما رجوع کنید. آنان حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم».
در مشروعیت نظامی شکی نیست که این مشروعیت از جانب خداوند متعال خواهد بود و در مقبولیت نظام اسلامی نیز جای هیچ تردیدی نیست زیرا در همه پرسی نظام جمهوری اسلامی که کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران برای تعیین نظام جدید حکومتی کشور به پیشنهاد امام خمینی(ره) در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ در سراسر ایران و خارج از کشور برگزار شد و بر پایه نتایج اعلام‌شده، نزدیک به ۲٪/98 واجدان شرکت در همه‌پرسی با دادن رأی «آری» با برقراری نظام جمهوری اسلامی ایران موافقت کردند.
با توجه به مطالب ذکر شده این نتیجه به دست می آید که قتل عامی وجود نداشته است و سناریوی کشته سازی ها توسط اغتشاشگران و دشمنان نظام طراحی شده انجام شده است و در مقابل، تعدادی از نیروهای امنیتی و بسیجی به دست اغتشاش گران به شهادت رسیده اند که حتی تعداد آنان از تعداد کشته سازی ها بیشتر است.
حال سوال از جناب صلاحی : فهم اینکه دشمنان انقلاب اسلامی سودای براندازی و تجزیه ایران را دارند اینقدر مشکل است !!! . شما ادعای قطبیت دارید نباید اینقدر ساده لوحانه رفتار کنید .
جناب صلاحی این تصویر و دیگر تصاویر ارادت رهبران فرقه گنابادیه را به رژیم ستم شاهی فراموش نکنید .
سخن دیگر با قطب فعلی گنابادیه جناب مهندس جذبی است آیا همچنان در مقابل این فتنه گریها جریان تند رو و در صف معاندین با نظام مقدس جمهوری اسلامی میخواهند سکوت کنند؟
پی نوشت:
1- ابن بابویه، محمد بن على، کمال الدین و تمام النعمه، ج2، ص 484، اسلامیه، تهران، چاپ دوم، 1395ق.
