به گزارش پایگاه خبری مفاز، حجت‌الاسلام جواد رستگاری، استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر حوزه مهدویت گفت: در مورد چاه مسجد جمکران و عریضه‌نویسی چند نکته قابل بحث است اولاً عریضه‌نویسی به معنای عدم احاطه خداوند و معصومین در عالم نیست. عریضه نویسی از گذشته وجود داشته است. مثلاً در قوم یهود در کنار دیوار ندبه عریضه‌نویسی انجام می‌شده و در حال حاضر نیز انجام می‌شود. بنابراین شما چه با خداوند و معصومین صحبت کنید، چه دعا کنید، چه متوسل شوید، چه بر روی کاغذ بنویسید، در همه حالات خداوند و معصومین بر آن احاطه دارند. پس نوشتن خواسته و حاجت امری ضروری یا امری باطل و بیهوده نیست.
وی افزود: بحث عریضه‌نویسی یک خرافه نیست بلکه در روایات ما و آداب علما نوشتن عریضه و نوشتن متن و قرار دادن آن در مکان‌های خاص مانند چاه، مانند آب روان، مانند بارگاه معصومین اشاره شده است. پس این عریضه نویسی مختص مسجد جمکران نبوده بلکه آداب مخصوص خود را در باب دعانویسی دارد.
رستگاری ابراز کرد: نکته سوم در مورد چاه جمکران این است که آیا چاه این مسجد چاه خاصی است و توسط امام یا به دستور امام حفر شده؟ خیر اینگونه نیست بلکه یک چاه معمولی است مانند سایر چاه‌های موجود و به دستور امام حفاری نشده و با سایر چاه‌های موجود تفاوتی ندارد. بنابراین اگر فردی خواسته و حاجت و دعای خود را به زبان بیان کند و یا آن را مکتوب و روی کاغذ قرار دهد و در درون آب روان یا بارگاه ائمه یا هر چاهی از جمله چاه جمکران بیندازد انشاالله مورد توجه خواهد بود.
وی درباره سندیت اعمال مسجد جمکران گفت: قطعاً آن چیزی که از امام معصوم دستور داده شود برای مردم حجت است بنابراین برخی اعمال مانند خواندن دو نمازی که در سند احداث مسجد وارد شده است، مختص این مسجد است و امام دستور فرموده‌اند. اما برای دیگر اعمال مانند خواندن دعای فرج، خواندن دعای توسل و نوشتن عریضه و… زمان و مکان خاصی تعیین نشده است و مختص این مسجد نیست و فقط چون این دعاها مربوط به امام عصر است و مسجد جمکران تجلی‌گاه این حضرت است قطعاً خواندن این دعاها در این مکان بی‌ربط نخواهد بود.
این پژوهشگر حوزه مهدویت در پایان گفت: مساجد خانه‌های خداوند بر روی زمین هستند و احداث هرنوع مسجدی بسیار خوب و مفید است و دلیل احداث همه مساجد، به آثار آن بر فرد و جامعه بر می‌گردد. علاوه بر این تجمع منتظران و میعادگاه شیعیان و پیروان امام عصر و به تعبیر بهتر مقر اصلی امام بودن یک ابتکار از سوی امام است که در مسجد جمکران شاهد آن هستیم، خصوصاً در ایام خاص حضرت مانند نیمه شعبان این مطلب به وضوح قابل لمس است. همچنین مسجدی که یادآور امام حاضر و ناظر و در قید حیات است و تجلی‌گاه اجتماع عاشقان و منتظران حضرت است، خود برکات معنوی و اجتماعی بسیاری به همراه دارد.
