به گزارش پایگاه خبری مفاز، عرفان حقیقی شناختی است که اولا از مسیرها و روشها و راههای درست حاصل شود. و ثانیا به حقیقت برسد. عرفان کاذب شناختی است که از مسیرها و راه های غلط طی شود و نهایتا به حقیقت هم نرسد.
ویژگی های عرفان های کاذب عبارتند از:
1- به خدا وند خالق هستي به عنوان هدف نهایی بي توجه است. چرا که بشر خلق شده است تا به خدا برسد و اگر این امر صورت نگیرد بشر به هدف خلقت نرسیده و ضرر کرده است.
2-با عقل سلیم منطبق نیست.
3-با استدلال و منطق قابل اثبات نیست.
4-به یک یا چند بعد محدود توجه بیش از حد دارد، بطوریکه از سایر ابعاد انسان غافل می ماند.
5-بین روح و جسم و نیازهای آنها تعادل حقیقی نمی تواند به وجود بیاورد.
6-راه و روش عرفان های کاذب، تراوشات ذهن افراد است و بر اساس واقعیتهای موجود در خلقت بشر و نیازهای روح و جسم بشر نیست.
7-به کار و تولید کم توجه است.
8-به امور اجتماعی کم توجه است. در حالی که جامعه یکی از اصلی ترین بخشهای تاثير گذار در زندگی انسان است.
9-به عزلت و گوشه نشینی توجه زیاد نموده و به این امر توصیه می کند.
10-دین ستیزی و دین گریزی است.
11- بدنبال تکثر و فرقه فرقه کردن انسانها است.
12-قطب محوری و استاد پرستی بی چون و چرا در آن مطرح است. در حالیکه اطاعت بی چون و چرا فقط از خدا یا معصومین قابل پذیرش است. معصومین نیز به علت اتصال به علم الهی در این مقام هستند.
13-بی توجهی به سرنوشت جامعه و باز کردن راه برای چپاول جامعه بدست قدرتهای بزرگ دنیا.
14-استفاده از رفتارهای غیر درست مانند دامن زدن به مسائل جنسی، سماع و رقص، ریاضتهای غلطی مثل مدتها در قبر خوابیدن.
چرا معنویت و عرفان های کاذب می تواند عده ای را جذب کند؟
1-عدم فعالیت گسترده عرفانهای حقیقی.
2-حمایت مالی و تبلیغاتی گسترده کسانی که بر ابزارهای قدرت مثل رسانه ها و سرمایه ها حاکمند. این گروه به شدت مایلند تا عرفانها و معنویت های کاذب در جامعه بشری رشد کند تا اولا انسانها از رفتن به سوی خدا و دین الهی باز بمانند. چرا که حرکت به سوی دین واقعی و خدا موجب بیداری انسانها و پایان یافتن عمر غارتگران بین الملل است.
و ثانیا انسانها به معنویت دروغین مشغول شوند. تا باعث شود از مسائل اجتماعی فاصله گرفته و همه چیز را در مسائل فردی و روحی خلاصه نمایند. و نهایتا در گوشه ای فارغ از غم همنوعان به خود بپردازند. طبق آنچه که امروزه مشاهده می شود صهیونیزم در ایجاد عرفان ها و معنویته ای کاذب بیشترین فعالیت را دارد.
3-جهل پیروان نسبت به اصل و محتوای هدف عرفان و عرفانهای موجود.
4-جذابیت ظاهری و لذایذی که در برخی عرفانها وجود دارد. مثل کار نکردن و بی بندوباری اخلاقی در برخی موارد.
5-اعمال عجیبی که برخی از چهره های مطرح این مکاتب انجام می دهند. مثل پرواز کردن.
6-اختیاری بودن انجام مراسم و کارهای مربوط به مکتب و عرفان. یعنی افراد اگر خواستند انجام می دهند و اگر نخواستند انجام نمی دهند. تعهد والزامی برای انجام ندارند. انجام هیچ عملی واجب نیست.
7-نوع مراسم و اعمال عبادی را در بسیاری از موارد خود فرد به هر شکلی که دلش خواست انتخاب می کند.
