به گزارش پایگاه خبری مفاز، محمدعلی طاهری، رهبر مکتب کیهانی بر این باور است که در صحّت نذر نباید هیچگونه شرطی مقرر کرد. وی پس از تقسیم نذر به مشروط و غیرمشروط، صریحاً به مخالفت با نذر مشروط پرداخته و اشاره میکند که نذر مشروط نوعی رشوه به خدا و ناقض عدالت اوست. او گفته است:
«ما دو جور نذر داريم: نذر مشروط و نذر نامشروط. نذری که شرط گذاشتيم و نذري که شرط نگذاشتيم. نذر نامشروط را ما برای جذب فيِض کائنات، جذب فيض الهي [انجام میدهیم] بدون اينکه شرطي گذاشته باشيم؛ [مثلاً] يک خيراتي میکنیم، يک گوسفندي میدهیم به خانه سالمندان يا … . اين [نذر] نامشروط است. ميگوییم اين را میدهیم برای جذِب فيض الهي. يک موقع است که مي گوییم مثلاً خدايا اگر من اين برج را بسازم يک گوسفندي نذرت میکنم. [یا ميگوییم] من بروم دانشگاه، يک کاري بکن من قبول بشوم، اين گوسفند را من برايت قرباني میکنم. يعني ما به او پيشنهاد رشوه میدهیم؛ يعني تو يک نفر را پشت در دانشگاه نگه دار تا من بروم دانشگاه، بعد يک گوسفندي برای تو قرباني میکنم. مگر [خدا] آن گوسفند را میخواهد بخورد. بعد تازه نصفش را [هم] خودمان به دندان میکشیم.
پس [نذر] در دنیای وارونه، پيشنهاد رشوه و نقض عدالت است و در دنیای غیر وارونه جذب فيض کائنات [و] جذب فيض الهي است» (طاهری، بیتا: 104).
محمدعلی طاهری همچنین توضیح میدهد: «انسان در قبال خواسته خود، در نظر ميگيرد که كار خيري انجام دهد؛ اما انتظار دارد حتّی اگر با انجام آن، عدالتی نقض و حقی پایمال شود، خداوند او را به خواستهاش برساند؛ یعنی با توقع اجابت حتمی، برای خدا شرط تعیین میکند و نذري را كه در نظر دارد، انجام نميدهد؛ مگر اينكه خواسته او اجابت شود و به مطلوب خود دست يابد» (طاهری، 2011: 41).